Δίκαιο που ίσχυε κατά τον 5ο π.Χ. αιώνα,

Δίκαιο που ίσχυε κατά τον 5ο π.Χ. αιώνα, δηλαδή του Χρυσού Αιώνα της Δημοκρατίας της … Ελλάδας μας.

Aναφέρεται εδώ η περίπτωση του πολίτη που ήθελε να γίνει βουλευτής.

Ο νόμος απαιτούσε τα εξής:

1) Να είναι Έλλην πολίτης,
2) 2) Nα κατέχει την Ελληνική θρησκεία και παιδεία,
3) 3) Nα μην είναι κίναιδος και
4) 4) Να καταγραφεί ΟΛΗ η περιουσία του κυρίου, μέχρι και τα σανδάλια που φοράει, καθώς και η οικογενειακή του περιουσία.

Εάν τηρούνταν όλα αυτά, τότε ο εν λόγω κύριος μπορούσε να γίνει βουλευτής. Αν ο κύριος αυτός πρότεινε και περνούσε νόμο ο οποίος αποδεικνυόταν οικονομικά ζημιογόνος για την Αθήνα, τότε έπρεπε να κατασχεθεί από την καταγεγραμμένη περιουσία του, όλο το ποσόν κατά το οποίο ζημιώθηκε οικονομικά η Αθήνα.

Αν δεν έφθανε η περιουσία του τότε έπρεπε να κατασχεθεί ΟΛΗ η περιουσία του (μέχρι και τα σανδάλια που κατεγράφησαν) και το υπόλοιπο που αδυνατεί να καλύψει να το εξοφλήσει ΔΟΥΛΕΥΟΝΤΑΣ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΡΓΑ.

Αν ο νόμος που πρότεινε και πέρασε ο κύριος αυτός, ζημίωνε ΗΘΙΚΑ την Αθήνα η ποινή ήταν: AΥΘΗΜΕΡΟΝ ΤΕΛΕΥΘΗΣΑΤΩ ! Δηλαδή, το Σύστημα, μόλις διαπίστωνε την…απάτη… του έδινε αμέσως ένα δυνατό… σουτ στα…οπίσθιά του και τον έστελνε από εκεί που ήλθε!

Στείλτε το στα σημερινά.. παχύδερμα που αποδεικνύουν κάθε μέρα ότι δεν δίνουν δεκάρα για το διασυρμό στον οποίον υπόκεινται…

ΠΡΟΜΗΝΥΜΑ ΜΕΓΑΛΩΝ ΣΥΜΦΟΡΩΝ

Με τον κοινό νου που διαθέτω, δεν μπορώ να εξηγήσω και ακόμα περισσότερο να δικαιολογήσω την ταχύτητα με την οποία κατρακύλησε η χώρα μας από τα επίπεδα του 2009 σε τέτοιο σημείο, ώστε με το ΔΝΤ να απολέσουμε ένα μέρος της εθνικής μας

κυριαρχίας και να τεθούμε σε καθεστώς κηδεμονίας.

Και είναι περίεργο ότι κανείς έως τώρα δεν ασχολήθηκε με το πιο απλό, δηλαδή την οικονομική μας διαδρομή με αριθμούς και στοιχεία από τότε έως τώρα, ώστε να καταλάβουμε κι εμείς οι αδαείς τους πραγματικούς λόγους αυτής της πρωτοφανούς και ιλιγγιώδους εξελίξεως, που έχει ως αποτέλεσμα την απώλεια της εθνικής μας αυτοτέλειας και μαζί της την διεθνή ταπείνωση.

Ακούω για το χρέος των 360 δισεκατομμυρίων, όμως συγχρόνως βλέπω ότι τα ίδια και μεγαλύτερα χρέη έχουν πολλές άλλες χώρες. Άρα δεν μπορεί να είναι αυτή η βασική αιτία της κακοδαιμονίας. Επίσης με προβληματίζει το στοιχείο της υπερβολής στα διεθνή χτυπήματα με στόχο την χώρα μας, μαζί με ένα τόσο καλά εναρμονισμένο συντονισμό εναντίον μιας ασήμαντης οικονομικά χώρας, που καταντά ύποπτος. Έτσι οδηγούμαι στο συμπέρασμα ότι κάποιοι μας ντρόπιασαν και μας φόβισαν, για να μας οδηγήσουν στο ΔΝΤ, που αποτελεί βασικό παράγοντα της επεκτατικής πολιτικής των ΗΠΑ και όλα τα άλλα περί ευρωπαϊκής αλληλεγγύης ήταν στάχτη στα μάτια μας, για να μη φανεί ότι πρόκειται για μια καθαρά αμερικανική πρωτοβουλία, για να μας ρίξει σε μια εν πολλοίς τεχνητή οικονομική κρίση, ώστε να φοβηθεί ο λαός μας, να φτωχύνει, να χάσει πολύτιμες κατακτήσεις και τέλος να γονατίσει, έχοντας δεχθεί να τον κυβερνούν ξένοι. Όμως γιατί; Για να εξυπηρετηθούν ποια σχέδια και ποιοι στόχοι;

Παρʼ ό,τι υπήρξα και παραμένω οπαδός της ελληνοτουρκικής φιλίας, εν τούτοις πρέπει να πω ότι με φοβίζει αυτή η αιφνίδια σύσφιξη των κυβερνητικών σχέσεων, οι επαφές υπουργών και άλλων παραγόντων, οι επισκέψεις στην Κύπρο και η έλευση του Ερντογκάν. Υποψιάζομαι ότι πίσω απʼ αυτά κρύβεται η αμερικανική πολιτική με τα ύποπτα σχέδιά της, που αφορούν τον γεωγραφικό μας χώρο, την ύπαρξη υποθαλάσσιων κοιτασμάτων, το καθεστώς της Κύπρου, το Αιγαίο, τους βόρειους γείτονές μας και την αλαζονική στάση της Τουρκίας, με μόνο εμπόδιο την καχυποψία και την εναντίωση του ελληνικού λαού.

Όλοι γύρω μας, ποιος λίγο ποιος πολύ, είναι δεμένοι στο άρμα των ΗΠΑ. Η μόνη παραφωνία εμείς, που από την επιβολή της Χούντας και την απώλεια του 40% της Κύπρου ως τους εναγκαλισμούς με τα Σκόπια και τους υπερεθνικιστές Αλβανούς, δεχόμαστε συνεχώς χτυπήματα δίχως να βάλουμε μυαλό.

Θα έπρεπε λοιπόν να καταργηθούμε ως λαός και αυτό ακριβώς γίνεται σήμερα. Καλώ τους οικονομολόγους, πολιτικούς, αναλυτές να με διαψεύσουν. Πιστεύω ότι δεν υπάρχει άλλη λογικοφανής εξήγηση παρά το γεγονός ότι υπήρξε μια διεθνής συνωμοσία, στην οποία συμμετείχαν και οι Ευρωπαίοι φιλοαμερικανοί τύπου Μέρκελ, η ευρωπαϊκή Τράπεζα, ο διεθνής αντιδραστικός τύπος, που όλοι μαζί συνωμότησαν για το «μεγάλο κόλπο» της υποβάθμισης ενός ελεύθερου Λαού σε υποτελή. Τουλάχιστον εγώ δεν μπορώ να δώσω καμμία άλλη εξήγηση. Παραδέχομαι όμως ότι δεν διαθέτω ειδικές γνώσεις αλλά μιλώ βασισμένος στον κοινό νου. Ίσως και πολλοί άλλοι να σκέφτονται όπως εγώ κι αυτό ίσως το δούμε στις μέρες που θα ʽρθουν.

Πάντως θα ήθελα να προετοιμάσω την κοινή γνώμη και να τονίσω ότι εάν η ανάλυσή μου είναι ορθή, τότε η οικονομική κρίση (που όπως είπα μας επεβλήθη) δεν είναι παρά μόνο το πρώτο πικρό ποτήρι στο λουκούλειο γεύμα που θα ακολουθήσει και που αυτή τη φορά θα αφορά ζωτικά και κρίσιμα εθνικά μας θέματα, που δεν θα ήθελα ούτε να φανταστώ πού θα μας οδηγήσουν.

Μακάρι να έχω άδικο.


Αθήνα, 27.4.2010

Μίκης Θεοδωράκης

ΑΓΩΓΗ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ:

θεωρούμε ότι, κυρίως ο Πολίτης είναι αυτός που έχει την ηθική υποχρέωση να αντιστέκεται στην «απειλή» υποδούλωσης του. Επομένως, δεν μπορούμε παρά να αναλύσουμε τα δικαιώματα του απέναντι στην απόφαση της κυβέρνησης που λήφθηκε «ερήμην» του - παρά το ότι δεν αμφιβάλλουμε σχεδόν καθόλου για τις έντιμες προθέσεις της.

Ολοκληρώνοντας λοιπόν, αναφέρουμε κάποια από τα νόμιμα «πολιτικά του δικαιώματα», τα οποία πληροφορηθήκαμε από έναν εξαιρετικό νομικό, χωρίς δυστυχώς να μπορούμε να τα κρίνουμε - ελπίζοντας όμως ότι θα βοηθήσουν στην αναζήτηση των καλυτέρων δυνατών λύσεων, για όλες τις χώρες:

“Σε όλα τα συστήματα Δικαίου αλλά και στο Ελληνικό, δεν μπορεί να ασκηθεί αγωγή κατά της κυβέρνησης, επειδή αυτή δεν είναι Νομικό πρόσωπο. Άρα, μπορεί να ασκηθεί αγωγή εις βάρος του Ελληνικού Δημοσίου - προσωπικά εις βάρος του εκάστοτε Πρωθυπουργού. Επίσης, μπορεί να ασκηθεί μήνυση κατά του εκάστοτε Πρωθυπουργού (το Δημόσιο δεν υπέχει ποινική ευθύνη ως νομικό πρόσωπο). Η μήνυση όμως δεν θα εκδικαστεί κατά τις γενικές διατάξεις, αλλά (α) βάσει του νόμου περί ευθύνης υπουργών και (β) με βάση τη συνταγματική αρχή περί βουλευτικής ασυλίας (όπου αυτή είναι θεσμοθετημένη).

Η αγωγή δεν εμπίπτει σε απαγορεύσεις ή περιορισμούς που αφορούν την ποινική ευθύνη του όποιου Πρωθυπουργού. Άρα, επιτρέπεται να ασκηθεί αγωγή κατά του Πρωθυπουργού. Επειδή όμως ο Πολίτης δεν έχει σύμβαση μαζί του, η μόνη νομική του βάση είναι η αδικοπραξία (ΑΚ 914 επ.), η οποία απαιτεί παραβίαση κάποιου νόμου ή παρεμφερείς αξιώσεις (για παράδειγμα, αδικαιολόγητος πλουτισμός, ΑΚ 904 επ., κακόβουλη ενέργεια ΑΚ 919 κλπ.).

Η αγωγή του Πολίτη σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου, θα εκδικαστεί για πράξεις ή παραλείψεις των οργάνων του, στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών - έδρα του Πρωθυπουργού, βάσει του Ν. 105 του Εισαγωγικού νόμου του Αστικού Κώδικα. Η αγωγή κατά του Πρωθυπουργού, θα εκδικαστεί είτε στο Πρωτοδικείο Αθηνών, είτε στο Ειρηνοδικείο της κατοικίας του - εάν ζητηθεί αποζημίωση κάτω από 12.000 Ευρώ. Εάν ασκηθεί αγωγή και κατά των δύο, λόγω συρροής, η αγωγή ασκείται στο Διοικητικό Πρωτοδικείο.

Για να γίνει δεκτή η αγωγή, πρέπει να επικαλεστεί ο Πολίτης αποδείξεις: τη ζημία που ήδη υπέστη (όχι μελλοντική), την ευθύνη του εναγομένου, τις πράξεις που την στοιχειοθετούν, την υπαιτιότητα (αμέλεια ή δόλο) εάν η βάση του είναι η αδικοπραξία ή τον πλουτισμό που σώζεται σε αυτόν από τη ζημία του και την παράνομη αιτία ή την αντίθεση στα χρηστά ήθη των πράξεων του για αξιώσεις κατά ΑΚ 919. Επίσης πρέπει να αποδειχτεί και η αιτιώδης συνάφεια – δηλαδή, με ποιο τρόπο οι πράξεις του και όχι άλλη αιτία, του προκάλεσαν τη ζημιά.

Το αίτημα μπορεί να είναι «καταψηφιστικό» ή αναγνωριστικό (δηλαδή «να μου καταβάλει» ή να «αναγνωριστεί ότι μου οφείλει») και πρέπει να είναι απαιτητό (σε χρήμα ή άλλη αντιπαροχή «αποτιμητέα» σε χρήμα. Για παράδειγμα, δωρεάν υπηρεσίες ή παράδοση της χρήσης ή της κυριότητας πράγματος. Εάν επιθυμεί ο Πολίτης αποπληρωμή σε συνάλλαγμα ή σε αξία συναλλάγματος (για παράδειγμα, ένα εκ. δολάρια με την τιμή που θα έχει το δολάριο τη μέρα αποπληρωμής) πρέπει να αποδείξει ότι η αιτία αφορά αξίωση σε συνάλλαγμα. Για παράδειγμα, «κέρδισε 200 εκ. δολάρια από τα CDS που αγόρασε και στη συνέχεια φρόντισε να πάρουν μεγάλη αξία, την οποία εξαργύρωσε με λεφτά της Ελλάδας, τα οποία η τελευταία πήρε από μένα».

Επιτρέπεται και η κατάθεση Συλλογικής Αγωγής (clash action), από περισσότερους ομόδικους που έχουν την ίδια νομική και ιστορική αιτία σε βάρος του ιδίου προσώπου.

Τέλος, επιτρέπεται η άσκηση ασφαλιστικών μέτρων σε βάρος του Δημοσίου ή του Πρωθυπουργού, προκειμένου αυτός να μην υπογράψει προσφυγή της Ελλάδας στο ΔΝΤ. Απαιτείται η «πιθανολόγηση» άμεσου και επικείμενου προσωπικού κινδύνου (για παράδειγμα, «εάν γίνει αυτό, θα χάσω τη δουλειά μου»).

Άλλο ένδικο βοήθημα που γνωρίζει η ελληνική νομοθεσία είναι η καταγγελία στην Επιτροπή της ΕΕ η οποία, εάν γίνει δεκτή, εισάγει την υπόθεση στο Πρωτοδικείο ή στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΠΕΚ ή ΔΕΚ) - καλώντας και το Κράτος Μέλος να φέρει αιτιολογημένη γνώμη.

Εάν η Κομισιόν δεν κάνει δεκτή την καταγγελία, μπορεί να προσφύγει ο καταγγέλλων απευθείας στο ΠΕΚ ή στο ΔΕΚ, προσβάλλοντας την πράξη της Κομισιόν. Επίσης, οι κοινοτικές αρχές μπορεί να επιληφθούν, εάν ο δικαστής της Εθνικής Δίκης εισάγει προδικαστικό ερώτημα - είτε μετά από αίτηση ενός διαδίκου είτε και αυτεπαγγέλτως.

Τέλος, εάν εξαντληθούν οι βαθμοί δικαιοδοσίας στην Ελλάδα (Άρειος Πάγος ή Συμβούλιο Επικρατείας αναλόγως της περιπτώσεως), ο Πολίτης μπορεί να προσφύγει σε βάρος της Χώρας και μόνο (όχι και του Πρωθυπουργού), στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων - το οποίο αποτελεί όργανο της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και όχι της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εκεί μπορεί να ζητήσει αποζημίωση για πράξεις της Ελλάδας σε βάρος του, είτε είναι Πολίτης της Χώρας, είτε όχι (για παράδειγμα, εάν έχει στο μεταξύ πολιτογραφηθεί σε άλλη χώρα και διαμένει μόνιμα εκεί)”.

Η απόλυτη καταστροφή

“Όταν μία αντιπροσωπεία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου «επισκέπτεται» μία χώρα, θέτοντας σαν προϋπόθεση για την εκχώρηση δανείων τον περιορισμό των κοινωνικών και λοιπών δαπανών, η διαφορά δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλη, σε σχέση με τη φυσική καταστροφή που θα προκαλούσε ένας βομβαρδισμός εκ μέρους του ΝΑΤΟ. Το ΔΝΤ απαιτεί το κλείσιμο νοσοκομείων, σχολείων και βιομηχανιών, με ένα πολύ χαμηλότερο κόστος «εισβολής» για τη Δύναμη που εκπροσωπεί, από αυτό που θα είχε ο ανελέητος βομβαρδισμός των νοσοκομείων, των σχολείων και των βιομηχανιών - όπως στο παράδειγμα της Γιουγκοσλαβίας. Το αποτέλεσμα όμως, για τη χώρα «υποδοχής» του, είναι σχετικά το ίδιο: Η απόλυτη καταστροφή της” (M.Chossudovsky).

Το σημαντικότερο όπλο που διαθέτει το ΔΝΤ είναι το ΜΑΙ (Multilateral agreement of investments). Η υπογραφή κάτω από το συγκεκριμένο «συμβόλαιο», έχει σαν αποτέλεσμα την οικονομική καταστροφή - την ολοκληρωτική «άλωση» καλύτερα της χώρας που το αποδέχεται. Το ΜΑΙ ήταν μία διεθνής συμφωνία, μεταξύ των πολυεθνικών ομίλων, των χωρών του ΟΟΣΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης η οποία, παρά το ότι δεν έγινε επίσημα αποδεκτή, μετά τη σθεναρή «αντίσταση» της Γαλλίας (1998), χρησιμοποιείται «εν μέρει» από τις μεγάλες οικονομικές δυνάμεις του πλανήτη.

Το ΜΑΙ, στη μορφή που συζητήθηκε, με τη συμμετοχή 450 εκπροσώπων πολυεθνικών επιχειρήσεων, θα είχε σαν αποτέλεσμα τον περιορισμό της εθνικής κυριαρχίας των κρατών που θα το αποδέχονταν. Μεταξύ άλλων, προέβλεπε τη μετατροπή των κρατικών μονοπωλιακών επιχειρήσεων, σε ιδιωτικές μονοπωλιακές των εκάστοτε ομίλων που θα τις εξαγόραζαν - χωρίς δημοκρατικούς ελέγχους και περιορισμούς.

Στόχος όλων των Ελλήνων οφείλει να είναι η παραγωγή πλούτου, χωρίς την οποία είναι πλέον αδύνατον να αντιστραφεί η «τάση». Στόχος της κυβέρνησης πρέπει να είναι η παραμονή μας στην Ευρωζώνη, ο επιμερισμός «υλικών» ευθυνών σε εκείνους τους «πολιτικούς» και λοιπούς δημόσιους «λειτουργούς» που μας οδήγησαν στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, καθώς επίσης η αποφυγή του ΔΝΤ «πάση θυσία» – το αντίθετο θα της (μας) καταλογιζόταν σαν μία τεραστίου μεγέθους εγκληματική ενέργεια εις βάρος της Ελλάδας.

Πρωθυπουργικές αλλεργίες

Πρωθυπουργικές αλλεργίες

Οι προτάσεις ΔΝΤ και ΕΚΤ είναι

Σε μία συζήτηση που είχα με έναν φίλο μου ειπώθηκαν τα παρακάτω, και τώρα εγώ ρωτώ όλους αυτούς που κατέστρεψαν το μέλλον των παιδιών μας. Όλα τα παρακάτω είναι αλήθεια;
1. Τι θα κάνουν οι νέοι μας; Πως θα πορευθούν στην ζωή τους; Που θα εργαστούν όταν δημόσιος και ιδιωτικός τομέας οδεύει μόνον για εκλεκτούς;
2. Τι θα κάνουν οι αγρότες και τα λοιπά επαγγέλματα που δεν θα έχουν να πληρώσουν ότι θα τους χρεώνετε;
3. Θα πληρώσει κανείς; θα πιαστεί αυτή Γιάφκα;
4. Είναι αλήθεια ότι 6274 άτομα χρωστούν στην εφορία 15 δις; (δήλωση Παπαρήγα)
5. Ο λαός όσες φορές χρειάστηκε έδωκε και το αίμα του για την πατρίδα του ΕΣΕΙΣ ΚΥΡΙΟΙ τι θα ΔΩΣΕΤΕ;
Ο Έλληνας δεν έχει δει ποτέ τόσο βαθιά ύφεση στην Ελλάδα.Η ανεργία θα εκτιναχθεί στα ύψη και θα αγγίξει τουλάχιστον το 25 -30%, η κερδοφορία εταιρειών και τραπεζών θα μειωθεί ιδιαίτερα. Προσώρας τα πραγματικά προβλήματα δεν έχουν φανερωθεί. Μετά από δώδεκα μήνες από την εφαρμογή των αναγκαίων μέτρων θα δούμε να κάνουν την εμφάνισή τους τα «σοβαρά» προβλήματα, περίπου δηλαδή το πρώτο εξάμηνο του 2011. Πάντως στο μεσοδιάστημα θα υπάρξει μια περίοδος 2-3 χρόνων πολύ άγρια:
Οι προτάσεις ΔΝΤ και ΕΚΤ είναι
1.) Μείωση κόστους δημοσίου κατά 35%, αυτό σημαίνει απολύσεις 30-40% δηλαδή το σύνολο συμβασιούχων
2.) Αποπληθωρισμός, Αυτό σημαίνει μείωση μισθών και στον Ιδιωτικό τομέα. (χωρίς όμως αντίστοιχης μείωσης βασικών αγαθών, βενζίνες, πετρέλαια, κλπ)
3.) Μείωση κόστους εργασίας, Αυτό σημαίνει μείωση ασφαλιστικού κόστους = 1 ασφαλιστικό ταμείο και απολύσεις υπαλλήλων των ασφαλιστικών ταμείων.
4.) Ενοποίηση Αγροτικής και Ταχ. Ταμιευτηρίου και ιδιωτικοποίηση τους
5.) Πούλημα του ΟΣΕ και της περιουσίας του
6.) Ενοικίαση των αεροδρομίων και απολύσεις προσωπικού αεροδρομίων
Αυτά και μερικά ακόμη ... Αυτό Με απλά μαθηματικά σημαίνει 600.000 άνεργοι
Με ανεργία 25-30% ....!!!!
Το επόμενο στάδιο θα είναι ακόμη χειρότερο:
Δήμευση κινητής και ακίνητης περιουσίας Κατ αρχήν θα στρέψουν τους Ιδιωτικούς κατά των δημοσίων υπαλλήλων με τα ΜΜΕ.
Έτσι όταν θα απεργούν οι ΔΥ θα τους ρίχνουν ντομάτες οι άλλοι
Μετά όταν θα έχουν καθαρίσει με τους ΔΥ θα αρχίσουν στον Ιδιωτικό τομέα
και όταν απεργούν αυτοί θα τους ρίχνουν από εκδίκηση ντομάτες οι ΔΥ
Το ξέρουν το κόλποΕυχόμαστε με τον φίλο μου να μην υλοποιηθούν αλλά είναι μόνο μία ευχή.