Οι… ληστές με τα λευκά κολάρα από το Σίτι του Λονδίνου.

Με την συνεχή εκτύπωση νέων χαρτονομισμάτων μας υποχρεώνουν να πληρώνουμε με το αίμα μας την πρέσα τους και το χαρτί τους. Εκτυπώνουν αφειδώς χρήματα, περιορίζοντας πληθωριστικά το εξωτερικό χρέος τους (πληρώνουν σε δολάρια, με ουσιαστικό κόστος το χαρτί, την «πρέσα» και τους εργάτες).
Με λίγα λόγια τόσο η Η.Π.Α όσο και η Γερμανία κήρυξαν και επίσημα οικονομικό πόλεμο με την χώρα μας. Δηλαδή, έστρεψαν τον αντίχειρα προς τα κάτω, σαν άλλος Νέρωνας, καταδικάζοντας τη χώρα μας, να σηκώσει λευκή σημαία, φορτώνοντας μας με μεγάλα ποσά πρόσθετων τόκων και αντλώντας μεγάλα πρόσθετα κέρδη στους επενδυτές και στις αναδόχους τράπεζες. Επιβαρύνοντας δυσβάσταχτα το μέλλον της χώρας και των παιδιών μας, μετά την κυνική κερδοσκοπική εκστρατεία που εξαπέλυσαν οι… ληστές με τα λευκά κολάρα από το Σίτι του Λονδίνου.
Έτσι, ξαφνικά βρέθηκε η Ελλάδα, που ως την Παρασκευή ήταν το «μαύρο πρόβατο» των αγορών και καθημερινά διακινούνταν σενάρια χρεοκοπίας, να προσελκύει προσφορές 25 δις. ευρώ, για μια έκδοση με αρχικό στόχο 3-5 δις. ευρώ!
Προφανές είναι, ότι το υπουργείο Οικονομικών αποφάσισε να πληρώσει… «προστασία». Παραδόθηκε αμαχητί στα παιχνίδια των πιστωτών, πληρώνοντας όσο-όσο για να δανεισθεί από τη διεθνή αγορά, χωρίς καν να αξιοποιήσει ένα βασικό μοχλό πίεσης που θα μπορούσε να κινήσει απέναντι στις μεγάλες τράπεζες: την προσφυγή σε δανεισμό με «λαϊκά» ομόλογα, από το ευρύ αποταμιευτικό κοινό, ασκώντας έτσι πίεση για να μειωθεί το κόστος δανεισμού.
Η αλήθεια είναι ότι οι πολιτικοί αυτής της χώρας απέτυχαν παταγωδώς. Τα αποτελέσματα των έργων τους είναι η αφαίμαξη ,η αλόγιστες σπατάλες, ο διασυρμός και ο απόλυτος εξευτελισμός της χώρας, καθώς επίσης ένα αρκετά μεγάλο μέρος του λαού και ιδιαιτέρως κάποιων συνδικαλιστικών χώρων οδήγησαν και συνεχίζουν να οδηγούν τη χώρα στην καταστροφή.
Η Ελλάδα δεν χρωστάει απολύτως τίποτα σε κανέναν και λαός που δεν σέβεται και δεν διαφυλάττει ως κόρη οφθαλμού την ιστορία του δεν έχει μέλλον. ( Οι Ήρωες του 1821 αλλά και του 1940 κλπ, έδωσαν την ζωή τους λέγοντας, η Ελλάδα μας, δεν μας χρωστάει. Εμείς της οφείλουμε και την ζωή μας) Ας καταλάβουμε πως όλοι εμείς της χρωστάμε και την ζωή μας, πρέπει σήμερα να σταθούμε στο ύψος μας (αν διαθέτουμε) να την βοηθήσουμε, διότι αυτό είναι το καθήκον μας απέναντι στη χώρα και το μέλλον των παιδιών μας. Έτσι θα σώσουμε την όποια αξιοπρέπεια και τιμή, μας έχει απομείνει, τέλος να βγούμε μέσα από αυτό τον πόλεμο με ελαφριές απώλειες.
Οφείλουμε να στηρίξουμε και να εμπιστευθούμε, την Πολιτική Ηγεσία του τόπου μας. Ιδιαιτέρως αυτή ακριβώς την ιστορική στιγμή. Βεβαίως απαραίτητη προϋπόθεση είναι οι πολιτικοί όλων των παρατάξεων να αφήσουν τα πολιτικά παιχνίδια εξουσίας, να εμπνεύσουν εμπιστοσύνη στο λαό, να ενωθούν έστω και κάτω από την απειλή της διάλυσης της χώρας ( είναι εύκολο να διαλύεις αλλά δύσκολο να συνθέτεις και να πετυχαίνεις) διότι την έχουν χάσει και να βγουν να πουν την αλήθεια στο λαό παρουσιάζοντας και ένα πρόγραμμα εξόδου από την κρίση. Αλλά πάντα μέσα από την Ευρώπη και την ζώνη του Ευρώ. Δεν θέλω να θυμίσω σε κανέναν τις αχαρακτήριστες πράξεις και κινήσεις όλων εκείνων των πολιτικών, που ενώ η χώρα μόλις έβγαινε από τα 400 χρόνια τούρκικης σκλαβιάς, άφραγκη και κακομοιριασμένη, αυτοί ασκούσαν πολιτικά παιχνίδια.

Ο διοικητής της τράπεζας της Ελλάδος αναφέρει σε άρθρο του.
<<Η ελληνική οικονομία αυτήν τη στιγμή βρίσκεται σε ένα σταυροδρόμι. Η αλήθεια είναι ότι θα έχει λιγότερο κόστος να λύσει τα προβλήματά της μέσα στην Ευρωζώνη. Αντί να οδηγηθεί σε τραγωδία. Μία καλύτερη παρομοίωση για τα ελληνικά προβλήματα είναι η «Οδύσσεια» του Ομήρου. Σε αυτό το έπος οι σειρήνες παρότρυναν τους ναυτικούς να πέσουν στη θάλασσα, όπου θα έβρισκαν τον θάνατο. Αυτοί που υποστηρίζουν ότι η Ελλάδα θα πρέπει να φύγει από την ευρωζώνη είναι σαν τις σειρήνες του Ομήρου. Η χώρα δεν θα πρέπει να υποκύψει σε αυτά τα κελεύσματα, αλλά να εφαρμόσει τα απαραίτητα μέτρα, χωρίς να απειλεί τον λαό. Το μέλλον της οικονομίας είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με το μέλλον της ευρωζώνης.>>

Γιατί η Ελλάδα;
Η Ελλάδα σήμερα βρίσκεται στο επίκεντρο της αμερικανό-ευρωπαϊκής διαμάχης, διότι τα σφάλματα μας, οι «αλλότριες» ευθύνες και ο υπερπληθωρισμός ομολόγων, φαίνεται να εξελίσσεται σε μία καταστροφική πανδημία.
Η τάση του αμερικανικού δολαρίου, σε σχέση με το ευρώ, έδειχνε χωρίς δεύτερη σκέψη, ότι σύντομα θα «εισπράτταμε» δύο δολάρια, για κάθε ευρώ που θα «πουλούσαμε».
Τα προβλήματα της Οικονομίας των Η.Π.Α. ήταν και είναι μεγάλα (υπερχρέωση, τεράστια ελλείμματα, αποβιομηχανοποίηση, ανεργία κλπ), που μόνο με την συνεχή εκτύπωση νέων χαρτονομισμάτων (πληθωριστική αντιμετώπιση των χρεών), καθώς επίσης με την ανεξέλεγκτη έκδοση ομολόγων του δημοσίου (χωρίς φυσικά αντίκρισμα), θα μπορούσαν να «συγκρατηθούν» - έστω για εκείνο το χρονικό διάστημα που θα χρειαζόταν η παγκόσμια Οικονομία για να ανακάμψει (εάν υποθέσουμε ότι θα εμποδιστεί, ή έστω θα μετριασθεί κάπως, ο ρυθμός της αναδιανομής εισοδημάτων προς όφελος της Ασίας κυρίως).
Η Αμερική, σε συνεργασία πάντοτε με τη Μ. Βρετανία όπου το εξωτερικό χρέος των Η.Π.Α. ξεπερνάει τα 15 τρις $, ενώ της Μ. Βρετανίας είναι συγκριτικά πολύ υψηλότερο, με πάνω από 10 τρις $, έτσι όπως αυτές εκφράζονται από τον μονοπωλιακό καπιταλισμό με έδρα τη Wall Street
Η Γερμανία που προσπαθεί να ηγηθεί της «Ενωμένης Ευρώπης», δοκιμάζοντας στην πράξη την «ειρηνική διείσδυση» (υπενθυμίζουμε εδώ τον Keynes, ο οποίος αναφέρει, σε ένα από τα βιβλία του, το πολιτικό σχέδιο της Γερμανίας, το οποίο απέβλεπε στη δημιουργία μία ευρωπαϊκής οικονομικής ζώνης, κυρίως στην Κεντρική Ευρώπη, η οποία θα υπάγονταν στη σφαίρα της οικονομικής επιρροής της
Η «επιλογή» της Ελλάδας, η απάντηση δηλαδή στην ερώτηση γιατί προτιμήθηκε η χώρα μας από τις δύο αντιμαχόμενες «δυνάμεις», γιατί αυτή δηλαδή και όχι κάποια άλλη, είναι μάλλον προφανής σε όλους τους υπεύθυνους Πολίτες – στην πλειοψηφία των Ελλήνων.
Αναμφίβολα, λόγω της διαχρονικής ανικανότητας, της αποδεδειγμένης διαφθοράς και του ήθους των δημοσίων λειτουργών της, η περίοπτη θέση μας στην διεθνή κατάταξη, της διαφθοράς, είναι δυστυχώς η αιτία.
Γνωρίζοντας βέβαια ότι, αφενός μεν η Ελλάδα είναι το παλαιότερο πολιτισμένο κράτος του «δυτικού» κόσμου, αφετέρου δε την θεωρία του Πλάτωνα (σύμφωνα με την οποία όσο κανείς απομακρύνεται χρονικά από τους «τέλειους απογόνους», τόσο αυξάνεται η «παρακμή»), ίσως η κατάσταση μας να αιτιολογείται καθώς επίσης να τεκμηριώνει το ότι, προηγείται η πλήρης καταστροφή των υπαρχόντων δομών, εάν θέλει κανείς να επιτύχει τη ριζική αλλαγή μίας ανάλογης κοινωνίας.