Πέμπτη 5 Νοεμβρίου 2009

Μετά δακρύων λυπούμαι τους Ανθρώπους, οίτινες δεν γνωρίζουν τον θεόν και τα ελέη αυτού

Εγνώριζον εν παιδίον. Η όψις αυτού ήτο αγγελική, ταπεινή, σεμνή, πραεία,
πρόσωπον λευκόν και ρόδινον, όμματα φωτεινά, κυανά, αγαθά και ήρεμα.
Μετά τινα έτη ήρχισε να ζη ασώτως και απώλεσε την χάριν του θεού.
Και εις ηλικίαν τριάκοντα περίπου ετών ωμοίαζε προς άνθρωπον και προς δαίμονα,
προς θηρίον και προς ληστήν, και όλη η όψις αυτού ήτο απαίσια και φοβερά.
(Ελλάδα μου Πατρίδα μου περίπου τόσα χρόνια πέρασαν από την μεταπολίτευση μέχρι σήμερα και σήμερα ή όψη σου είναι ακριβώς αυτή)

Εγνώριζον προσέτι κόρην τινά πολύ ωραίαν, έχουσαν πρόσωπον φωτεινόν και ευχάριστον, ώστε πολλοί εφθόνουν το κάλλος αυτής, αλλά δια αμαρτωλού βίου απώλεσεν αύτη την χάριν και απέβη θέαμα βδελυρόν.
(Ελλάδα μου Πατρίδα μου σήμερα έχεις όψη βιασμένης και άσωτης γυναίκας)

Είδον όμως και το εναντίον, ήτοι ανθρώπους εισερχομένους εις την Μονήν έχοντας πρόσωπον παραμεμορφωμένον εκ της αμαρτίας και των παθών, αλλά δια της μετανοίας και του ευσεβούς βίου ήλλαξαν και εγένοντο ωραίοι εις την όψιν.
(Ελλάδα μου Πατρίδα μου ποτέ δεν είναι αργά αρκεί να το θέλήσεις)

Πατήρ: 'Αγιος Σιλουανός

Δεν υπάρχουν σχόλια: